Viviane en ik zijn al bij elkaar van toen ik 24 jaar oud was in 1987 dat is anno 2021 34 jaar.
Echter in 2000 zijn we getrouwd voor de wet en de kerk op 1 juli.
We zaten allebei in K13 de psychiatrische afdeling van het UZ Gent toen we elkaar voor het eerst zagen.
Viviane zat er omdat haar echtgenoot haar mishandelde, haar verkrachte tijdens een epileptische aanval en verbaal erg agressief was en haar schopte.
Viviane kon het niet meer uithouden en durfde niet om hulp vragen.
Haar huisdokter heeft haar naar het UZ gebracht en laten opsluiten bij mij in K13 zodat haar echtgenoot haar niets meer kon doen.
Ik zat daar iets later voor poging tot zelfmoord.
Toen was het UZ Gent afdeling K13 psychiatrie nog gemengd en had je twee vleugels
Links had je de vrouwen afdeling en rechts de mannen maar de salon en eetruimte was gemengd.
Toen we uit K13 mochten weggaan ging Viviane bij haar ouders gaan wonen en ik ging naar een therapeutische gemeenschap in Antwerpen.
Dat heeft daar niet lang geduurd en ik ging bij Viviane haar ouders wonen.
Toen heb ik als 1ste matroos werk gevonden op de Peja, een binnenschip dat transporten deed van alles wat met bulk te maken had zoals mais, rogge, tarwe en ook oud ijzer en we vaarden naar Frankrijk, Duitsland, Nederland en Luxemburg.
Viviane en ik woonden op dat schip vooraan in de kajuit.
Dat heeft maar een jaar geduurd en ik was samen met Viviane van boord gegaan in Luik en met ons laatste geld naar Antwerpen gereden met de trein.
In Antwerpen zijn we dan opzoek gegaan naar een opvangcentrum voor daklozen maar moesten vooraleer daar toegang te krijgen ons laten onderzoeken in de psychiatrie.
Dus Viviane en ik werden gescheiden, Viviane moest naar het Sint-Elisabeth ziekenhuis en ik naar het Stuivenberg ziekenhuis.
Viviane kwam snel vrij en mocht naar een vrouwen opvangcentrum in Boekhoute maar ik moest blijven in het Stuivenberg ziekenhuis en de psychiater die mij opvolgde wou mij colloceren.
Dankzij Viviane heeft de psychiater me toch laten gaan.
We zijn dan opgevangen geweest in het daklozen centrum voor koppels in de Vlier in de korte vlierstraat in Antwerpen rechtover de rijkswacht kazerne.
Daar ben ik beginnen werken als chauffeur voor de Coca Cola in Wilrijk en reed ik met de camion heel de provincie Antwerpen rond naar grootwarenhuizen en winkels en vulde ik de cola aan in de rekken.
Ik kocht me al gauw een brommer Yamaha 50 cc en ging werken.
Later vonden we een huis om te huren in Eksaarde tegen Lokeren en ging ik gaan werken in het vlees.
Ik reed met een koel camion geladen met achterkwartieren van paarden voor Velda in Zele naar verschillende slagers.
Dat was zwaar werk omdat zo’n achterkwartier tussen de 100 en 110 kilo woog.
Later reed ik voor de Vapo in Lokeren met vaten rond gevuld met slachtafval van slachthuis naar slachthuis.
Ik werkte dan een poosje voor interim bedrijven in en rond Lokeren.
– Als controleur voor onderdelen van Caterpillar graafmachines.
– Als medewerker voor industriële reiniging bij Romarco.
We konden niet trouwen omdat Viviane haar man niet wou scheiden.
Dus leefden we samen als koppel in Eksaarde.
Dan ging ik in de kolen gaan werken, en zakken van 50 kg laden en lossen bij Haes Maes in Zaffelare
Daar leerde ik met een oplegger rijden en reed ik voor Texaco
